Manila Int’l Book Fair: book-signing sched + t-shirt Raffle + free tickets!

I was always excited to see this event, but I’ve never went to one. Crossing fingers that I can actually come this year!

The Adarna House Blog

Click on image to enlarge. Schedule of new title authors’ & illustrators’ signing.
Many more book creators present at the booth!

September is just around the corner! This year’s Manila International Book Fair, the biggest convention of local and international publishers in the country, will be held from September 17 to 21 (Wed-Sat) this year, still at the SMX Convention Center.

Let us be the first to invite you to mark your calendars for this event, for which we have again prepared many surprises! We can’t possibly fit everything into one post, so we will start this off with the final book-signing schedule of our new title authors and illustrators. (See above image.) Of course, there will be many more authors and illustrators available at our booth so drop by anytime and you might just spot your favorite book creator there! As usual, we are giving out free printable MIBF…

View original post 87 more words

30 Day Letter Challenge – Your Dreams

Dear Dreams,

 

You have been a hard thing to realize. You are not as clear to me as you should have been, but I think that as I would come closer to you, you would be crystal clear. Well, hopefully.

Please have me coached by some of your friends – hope, perseverance, love – so that I can be with you faster.

Hold on. I’ll be there. Soon.

Love,

Your Dreamer.

There are things that are more powerful when done physically. No words can outdo its effect. I’m talking about lovemaking.

A touch,

a kiss,

a hug,

a long and sweet stare

cannot possibly be beaten

by any words of affection.

Oh Love

Naked in front of me, as I am, I stare at your beautiful body

I come close to you and hug you –

caressing your butt,

your back,

your nape,

while I feel your hands on my neck,

on my breasts,

on my hips…

We lay on the bed,

and I feel your legs on mine.

I feel your hardness…

You feel my wetness…

We stare at each other’s beauty, (oh love)

And smiling, we kissed. Gently at first, then deeply, then fiercely.

Then we make love.

30 Day Letter Challenge Day 4 – Your Sibling

Sa iyo aking kapatid,

Sana ay ikaw na ang magiging kakuwentuhan ko tungkol sa mga libro. 🙂 Lahat ay ginagawa ko ngayon para mahumaling ka rito. Maraming mundo, ideolohiya at pilosopiya ang makikita sa mga libro; sana’y magalugad mo ang mga ito. Gusto ko ring maging bukas ang iyong isip sa pagkakaiba-iba ng mga tao, at sa pagbabasa, madali mo itong magagawa. Pero kung talagang hindi iyan ang hilig mo, ayos lang. Marami pang pwedeng pagkahiligan ang kawili-wili.

Ok rin kung magiging atleta ka. Wala pang ganyan sa pamilya maliban sa ating pinsan kaya mahusay kung diyan ka mahihilig. Susuporta kami nang maigi sa iyo. Pero sa ngayon, maging malusog ka muna.

Sana rin ay maging mapagmahal ka sa bayan. Lubha akong magiging masaya kung mangyayari ito. May pagkabihira ito sa ating pamilya e. Tsk.

Marami pa akong hinihiling para sa iyo, pero sa huli, ikaw ang pipili ng mga gusto mo. Malawak ang iyong pagpipilian sa gusto mong gawin sa iyong buhay. Sana ay mahanap mo ito agad at maging maligaya ka rito. Nandito naman ako lagi para sumuporta sa iyo.

Nagmamahal,
Sasa.

Stanislaw Lem is one of the best authors ever.

I love parodies. That is why when I read Neil Gaiman’s parodies of gods and nursery rhymes characters, I totally loved him for it. And now that I was introduced to Star Diaries of Stanislaw Lem, I was mindblown. There, he parodied even the most common things in the world, and it was a hilarious read. I was also introduced to a Solaris audiobook. Actually, I heard this first before reading Star Diaries, and it was like they were written by two different authors. Though both of them explore nonhuman life, the emotions that the books pull from the reader are different. For me, the Diaries is humorous while Solaris is haunting.

Reading him is an exhilarating experience and I am SO wanting more of him.

30 Day Letter Challenge Day 3: Your Parents

Para sa aking mga magulang,

Lagi akong nagpapasalamat sa inyo. Sa tingin ko naman’y nagawa ko ang responsibilidad ko bilang anak: inhinyero na ako gaya ng gusto niyo, at wala pang asawa’t anak. Hanggang sa mga unang bahagi ng kolehiyo ay mga birtud niyo ang aking isinabuhay. Ngayong gusto ko nang isabuhay ang akin, hayaan niyo na ako. Malaki na ako at tingin ko’y narararapat na ito. Sa ngayon, ito na lang muna ang masasabi ko:

Your children are not your children.

They are the sons and daughters of Life’s longing for itself.

They come through you but not from you,

And though they are with you, yet they belong not to you.

You may give them your love but not your thoughts.

For they have their own thoughts.

You may house their bodies but not their souls,

For their souls dwell in the house of tomorrow, which you cannot visit, not even in your dreams.

You may strive to be like them, but seek not to make them like you.

For life goes not backward nor tarries with yesterday.

You are the bows from which your children as living arrows are sent forth.

The archer sees the mark upon the path of the infinite, and He bends you with His might that His arrows may go swift and far.

Let your bending in the archer’s hand be for gladness;

For even as he loves the arrow that flies, so He loves also the bow that is stable.

-Kahlil Gibran

Nagmamahal,

Sasa.

30 Day Letter Challenge Day 2 — Your Crush/Boyfriend/Girlfriend

Para sa aking kasintahan,

Habang may ngiti sa labi, iniisip ko kung ano ang sasabihin ko sa liham na ito. Maisip ko pa lamang ang iyong pangalan ay sumasaya na ang aking kalooban. Bakit? Mahal kasi kita. At mahal mo ako. Ang gaan sa kaloobang mahal mo ako.

Dahil diyan, magpapasalamat ako – maraming salamat kasintahan. Lalo na noong mga nakaraang linggo, lubha akong nagpapasalamat sa walang sawa mong pagsuporta sa akin. Salamat sa pakikinig sa aking mga daing noong panahong nag-aaralako para sa boards at habang kumukuha nito. Sa iyo lamang kasi ako pwedeng dumaing. Sa iyo lamang ako pwedeng umiyak. Salamat dahil naiintindihan mo ako. Isinalba mo rin ako sa kauna-unahang interview ko noong isang linggo. Naisip ko nga noon, wala nang suswerte pa sa akin dahil mayroon akong nobyong katulad mo – mula sa pagsama sa akin sa Pasay hanggang sa pagtetext sa akin ng tungkol sa silicon, hindi mapapantayan ang naitulong mo sa akin noon. Napakabuti mo sa akin.

Pero sa lahat, nagpapasalamat ako dahil tanggap mo ako. Palasak na sa pandinig, pero totoo. Sa iyo at sa iyo lamang ako nakasasagot sa mga tanong tungkol sa relihiyon at sekswalidad nang buong katapatan dahil alam kong hinding hindi mo ako huhusgahan sa aking mga sagot. Kumbaga nakita ko ang sarili ko nang mas malinaw dahil sa iyo. At walang masama sa pagiging ganito ko. Maraming salamat.

Sa bandang dine, akalain mo nga namang nakakalahating taon na ang ating relasyon. Naaalala mo ba noong nag-uusap tayo tungkol sa kabaligtaran nito? Ganoon pa man, kahit may ganoon akong pag-iisip ay matindi ko pa ring hinihiling na sana’y tumagal pa itong ating ito. Na dumami pa ang mga librong ating pagkukuwentuhan, ang mga pilosopiyang ipapaliwanag mo sa akin, ang mga magagandang bagay o tao na ating pinupuri. Na dumami pa ang mga haplos, yakap at halik na ibinibigay natin sa isa’t isa. Hindi man matupad, masaya pa rin ako na masaya ang ngayon.

At masayang isipin na masaya ka rin ngayon.

Nagmamahal at iyong iyo,
Sasa.

30 Day Letter Challenge: Day 1 — Your Best Friend

Sa iyo aking matalik na kaibigan,

Sa kaunting panahon na naging malapit tayo sa isa’t isa, masasabi kong ikaw ang aking pinakamatalik na kaibigan ko sapagkat sa iyo ako naging totoo, at natutuhan ko ring maging totoo sa aking sarili. Kung baga, may kaibigan ako para sa saya, may kaibigan ako para sa lungkot, pero ikaw, kaibigan kita sa lahat ng  bagay.

Malaki ang pasasalamat ko na dumating ka sa buhay ko. Maraming katanungan sa isip ko ang nasagot, maraming kaisipang pinagdududahan ko noon na pinaninindigan ko na ngayon, maraming kipit na damdaming buong puso ko nang inihahayag ngayon. Salamat – salamat sa iyong bukas na tainga at kaisipan.

Hinihiling ko lamang na sana’y hindi magmaliw itong ating pagkakaibigan. Kung may magagawa ako para sa iyo, sabihin mo lang at malugod ko itong gagawin.

Mahal kita, at ang kaligayahan mo ay akin ring kaligayahan.
Nagmamahal,
Sasa.

Napansin ko lang.

Bakit kapag may bagay tayong nagawang tama, o mahusay, pinasasalamatan natin ang lahat – kaibigan, magulang, (mga) diyos – lalo na ang (mga) diyos, at saka pa ang ating sarili?

Hindi ba’t dapat tayo mismo ang gumalaw, nag-isip, naghirap para sa bagay na iyon? Hindi ba’t parang hindi naman patas iyon para sa sarili natin?

Ang sa akin lang, hindi nating nagawa ang bagay na nagawa natin dahil pinagpala o sinuwerte tayo. Nagawa natin iyon dahil magaling tayo. Magaling. Tayo.